Eibarko euskara hiztegia
polit
1.
izond.
(TE).
Bonito,-a,
precioso,-a,
bello,-a,
hermoso,-a,
precioso.
Neskatilla politta zuen alabia. / Muchacha bonita vuestra hija. /
Ederra baiño lehenago esango neuke politta gauza hori. / Más bien que hermosa diría bonita esa cosa. /
Astuak pe gaztetan polittak izaten ei dira ta eskerrak horri. (Zirik 50).
2.
zenbtz.
(NA).
Cantidad (bastante grande/considerable).
Nahiko kantidade haundixa.
Edarto pasau genduan: bazkari edarra jan... Berrehun eta hogeta zortzi lagun! politta da, e?!